Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ … ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ … Ο ΜΠΑΜΠΗΣ… ΚΑΙ Η ΓΙΑΠΩΝΕΖΑ

Τα τελευταία τουλάχιστον 180 χρόνια οι Έλληνες , μην έχοντας άλλο αποκούμπι να στηριχθούν , επαίρονται για τον θαυμαστό πολιτισμό, τον οποίο κληρονόμησαν από τους θρυλικούς «προγόνους τους». Η χώρα μας βρίθει από αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία , τα οποία επισκέπτονται όλο το χρόνο, τουρίστες από όλη την υφήλιο. Με περηφάνια βλέπουμε τους γιαπωνέζους τουρίστες να απαθανατίζουν με τις φωτογραφικές τους μηχανές τα εν λόγω μνημεία. Και η οίηση όλο και μεγαλώνει : - «τους κακόμοιρους τους κιτρινιάρηδες», σκέφτεται ο Μπάμπης . –«Έρχονται από τα πέρατα του κόσμου για να δουν τι εστί πολιτισμός. Ε βέβαια … ας ανοίξει λίγο το μάτι τους … ας δουν την Ακρόπολη, πριν γυρίσουν στην μίζερη χώρα τους .»
Ο Μπάμπης έχει πάει μια φορά στην Ακρόπολη. Στο δημοτικό … εκπαιδευτική εκδρομή πρέπει να την λέγανε εκείνη την βαρετή μέρα της πρώιμης ζωής του … αν θυμάται καλά. Και τώρα απηυδισμένος βλέπει στις ειδήσεις πως ο περίφημος αρχαιολογικός χώρος είναι κλειστός, λόγω κινητοποιήσεων των συμβασιούχων του Υπουργείου Πολιτισμού. Ανησυχεί ο Μπάμπης για την εικόνα που θα δημιουργήσουμε στο εξωτερικό , με την είδηση του κλειστού μνημείου να κάνει τον γύρω του κόσμου. – « Άντε … πάλι ρεζίλι γίναμε. Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας. Αυτά είναι τα άτομα που υπηρετούν τον πολιτισμό μας ; Αυτοί δεν έχουν καμία αίσθηση για τον πολιτισμό … αυτοί είναι βάρβαροι.» Ανησυχεί ο Μπάμπης για τον Γιαπωνέζο που ήρθε από την άκρη του κόσμου και δε θα δει την Ακρόπολη.
Και ‘γω αποκαμωμένος , παρακολουθώ τα γεγονότα με ένα αίσθημα ανακατέματος … και αναρωτιέμαι … τί είναι τελικά ο Πολιτισμός ;
Πολιτισμός είναι οι κλειστοί αρχαιολογικοί χώροι , εν μέσω καλοκαιριού (2008) γιατί το υπουργείο δεν είχε προσλάβει προσωπικό.
Πολιτισμός είναι να ζεις σε μια χώρα γεμάτη αρχαιολογικά ευρήματα και αυτά να μουχλιάζουν μέσα σε κούτες , στα υγρά υπόγεια των εφορειών αρχαιοτήτων.
Πολιτισμός είναι να ζεις σε μια χώρα που βρίθει από αρχαιολογικά μνημεία , και αυτά να μοιάζουν με εγκαταλελειμμένους ερειπιώνες λόγω ελλείψεως προσωπικού.
Πολιτισμός είναι να δαπανάται σε μια χώρα το 1% του ΑΕΠ της για τον πολιτισμό.
Πολιτισμός είναι να έχεις Υπουργό Πολιτισμού τον ίδιο τον Πρωθυπουργό , ο οποίος κατά τη διάρκεια της θητείας του δεν έκανε ούτε μια δήλωση για τον πολιτισμό.
Πολιτισμός είναι να δουλεύουν στο υπουργείο πολιτισμού συμβασιούχοι , οι οποίοι χρησιμοποιούν θανατηφόρα χημικά αλλά δεν παίρνουν επίδομα ανθυγιεινής εργασίας
Πολιτισμός είναι να καίγεται ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας λόγω του στρατηγού ανέμου.
Πολιτισμός είναι να εκμεταλλεύεσαι σεξουαλικά, από τη διευθυντική σου θέση, τους συμβασιούχους.
Πολιτισμός είναι να δηλώνεις πως το νόμιμο είναι και ηθικό.
Πολιτισμός είναι να δουλεύουν στο Υπουργείο Πολιτισμού συμβασιούχοι που έχουν δικαιώματα παρόμοια με αυτά των δουλοπάροικων του Μεσαίωνα.
Πολιτισμός είναι να περιλούζεις με βιτριόλι εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματα τους.
Πολιτισμός είναι και πολλά άλλα ακόμη αλλά βαρέθηκα να τα απαριθμώ. -«Αυτό είναι πολιτισμός» βροντοφωνάζει μες το αυτί μου ο Μπάμπης , « κατάλαβες .. ανίδεε , βάρβαρε».
Το 70% αυτής της χώρας απαρτίζεται από Μπάμπηδες. 7 εκατομμύρια Μπάμπηδες ζουν σε τούτη τη χώρα. Δεν ΜΠΟΡΩ άλλους Μπάμπηδες ρε παιδιά ! Δε θέλω άλλους Μπάμπηδες. Μόνο ‘κείνη τη Γιαπωνέζα που μου χαμογελούσε θέλω !
Τη συνάντησα πριν από 5 χρόνια … όταν διεκδικώντας εργασιακά μας δικαιώματα είχαμε κλείσει «κάποιον» αρχαιολογικό χώρο της ξεχασμένης επαρχίας. Με πλησίασε με μια έκφραση απορίας ζωγραφισμένη στο πρόσωπο της. Και ‘γω τότε ξεκίνησα να της εξηγήσω την κατάσταση μας. Και το απορημένο βλέμμα της μετατράπηκε αυτομάτως σε οργή. Με τα σπαστά Αγγλικά της, μου είπε πως δεν μπορούσε να χωνέψει πως συμβαίνουν τέτοια πράγματα με τους εργαζόμενους στις πολιτισμένες χώρες… πως μας καταλάβαινε … πως και αυτή στη θέση μας το ίδιο θα έκανε. Μου χαμογελά … γυρίζει τους ώμους τις και φεύγει.
Δεν θέλω άλλους Μπάμπηδες ρε παιδιά. Μόνο ‘κείνη τη Γιαπωνέζα που μου χαμογελούσε θέλω ! ! !

3 σχόλια:

  1. Καλέ μου Δημήτρη,
    ούτε εγώ μπορώ άλλους Μπάμπηδες και πριν χάσω την ψυχραιμία μου και αρχήσω να βρίζω χυδαία μπρος στη μούρη τους (γεγονός που εκτός από την εκτόνωση μου δε μπορώ να φανταστώ ότι θα φέρει κανένα αποτέλεσμα), ας σκεφτώ λίγο θετικά.
    Χαρά μεγάλη να έχω καλούς φίλους μέσα στον κήπο μου, χαρά μεγάλη να μπορώ να κυκλοφορώ άνετα μέσα στον κήπο τους, χαρά μεγάλη ο κήπος μας να είναι ανοικτός σε κάθε Γιαπωνεζούλα που μας καταλαβαίνει και θέλει να ξαπωστάσει κοντά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Νίκο
    Θα συμφωνήσω εν μέρει μαζί σου. Κανείς φυσικά δε θέλει τα μνημεία να είναι κλειστά. Τι όμορφα που θα ήτανε να είναι ο κήπος μας να είναι ανοιχτός σε όλους! Για να ‘ναι όμως ανοιχτός θα πρέπει να υπάρχει και ανθρωπιά. Δεν ξύπνησαν μια μέρα οι εν λόγω συμβασιούχοι και είπαν … «δεν έχουμε τι να κάνουμε…ας κλείσουμε την Ακρόπολη». Οι συμβασιούχοι έχουν να πληρωθούν 5 μήνες. Στις κινητοποιήσεις συνάντησα ανθρώπους που μαγειρεύουν για άλλους συνάδελφους , οι οποίοι δεν έχουν να φάνε. Συνάντησα ανθρώπους που μένουν 5 μαζί σε ένα δυάρι γιατί τους κάνανε έξωση από το σπίτι τους, μιας και δεν είχαν λεφτά να πληρώσουν το νοίκι τους. Αυτός είναι ο πολιτισμός; Οι συμβασιούχοι βρίσκονται σε συνεχή αγώνα εδώ και 9 μήνες. Οι κινητοποιήσεις τους όμως δεν γνωστοποιήθηκαν από κανένα μέσο ενημέρωσης γιατί απλώς δεν ενοχλούσαν. Τελική λύση ήταν ο αποκλεισμός της Ακρόπολης, δηλαδή του χώρου που χάρη σε αυτούς μένει ανοιχτός , συντηρείτε κ.τ.λ. για να τον θαυμάζουν οι τουρίστες που έρχονται στην χώρα μας.
    Και τελικά για να προχωρήσουμε στη διαφωρά … ποιος λέει πως τα μνημεία υπάρχουν για να είναι ουδέτερα και να φωτογραφίζονται από τους τουρίστες. Τα μνημεία ουδέποτε υπήρξαν ουδέτερα , αλλά σε κάθε εποχή, τούς προσδίδονται νοήματα ανάλογα με τους κοινωνικούς μηχανισμούς που τα χρησιμοποιούν. Και αναρωτιέμαι…Μήπως τελικά η Ακρόπολη (σύμβολο του Πολιτισμού) έκλεισε μόνη της…μην αντέχοντας την πολιτισμική κατρακύλα αυτού του τόπου ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ θα είναι πολύ άσχετο να πω για τη Γιαπωνέζα κάτι ενδιαφέρον (έτσι νομίζω τουλάχιστον); Οι γιαπωνέζοι τουρίστες (ας σκεφτούμε από πού έρχονται κι αν έχουμε εμείς καμιά πιθανότητα να πάμε) είναι προϊόν εντατικών προσπαθειών των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Ιαπωνίας για μερική ισοστάθμιση του ισοζυγίου μεταξύ των δύο χωρών και αφότου απέτυχε η εξαγωγή ελαιολάδου. Για να μην τα ακουμπάει μόνο η Ελλάδα με την αγορά γιαπωνέζικων προϊόντων, συμφωνήθηκαν διευκολύνσεις μεταξύ των δύο χωρών για να γυρνάει ένα ποσό πίσω στην Ελλάδα μέσω του τουρισμού. Έτσι λοιπόν ήρθε η Γιαπωνέζα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή